Eindelijk mijn stukje voor Nicolette. Het lijk wel of wij altijd aan het werk zijn... Nu ik het zo opschrijf, is dat ook zo. Wij zijn meestal aan het werk, behalve als vrienden naar het buitenland vertrekken en een afscheidsreceptie geven en andere vrienden voorstellen om lekker uit eten te gaan. Plaats je dit stukje op Nic's site?
Nicolette heb ik voor het eerst ontmoet in Utrecht op haar jaarlijkse koninklijke uitverkoop. Haar gezelligheid en hartelijkheid bleek meteen. Marc en ik mochten gelijk aanschuiven en een koninklijk glas witte wijn met haar en Karin drinken. Ze vertelde dat die wijn bedoeld was om warm te blijven...
Een dergelijk nachtelijk buiten verblijven was ze echt niet gewend.
Later volgden ontmoetingen tijdens de boekenbespreking.
Tot de Oud en Nieuw borrel, bij Karin met Marc en Mar, toen bleek dat niet alleen Nicolette maar ook haar lief heel veel verhalen over hun reizen, werken en leven te vertellen hadden. Wij waren speciaal geboeid door het aankomende avontuur voor Shell in Sakhalin. In het nieuwe jaar hadden we opeens nog twee vrienden erbij.
Lieve Nicolette en Mar, wat een prachtige zonnige dag hadden jullie om afscheid te nemen van je vrienden en van Nederland. Wij vonden het heerlijk dat Mar een speciaal woord tot Nicolette richtte om haar te bedanken en compliment te geven. Wij houden van mannen en vrouwen die trots op elkaar zijn en dat ook aan elkaar en aan anderen vertellen en laten zien. Wij hebben ook genoten van de aandacht die jullie kregen van alle vrienden. De wijn was lekker, de bitterballen zagen er goed uit en ik heb ze aan Cees gegeven. Onze kinderen vonden het een spannend feest, vooral omdat Cees alle bitterballen voor 10 cent per stuk van de kinderen opkocht.
Wij wensen jullie een goed verblijf in het verre Sakhalin. Veel geluk met het werk en met elkaar.
En als het huis klaar is, dan kunnen wij op bezoek komen…. Is dit een gerucht of een echte uitnodiging?
Heel veel liefs van Wesna en de hartelijke groeten van Marc, Eva en Felix
Geen opmerkingen:
Een reactie posten