Het is mij een weekje wel geweest....of beter gezegd, heel wat weekjes wel geweest.
Laat ik maar bij het laatste beginnen...
De koning van Thailand is overleden. Voor menig Thai is het hun enige koning geweest. Uiteindelijk heeft deze koning 70 jaar aan het stuur gestaan. Een zeer geliefde man was hij. Op de laatste paar jaar na, wegens ziekte, heeft hij altijd veel voor zijn volk gedaan, en schroomde niet om tussen de mensen te staan en naar hen te luisteren.
Het leven gaat gewoon door, maar het volk is nog in diepe rouw.
Mar en ik zijn alweer ruim 3 weken thuis van weggeweest.
Onze eerste pitstop vanuit HuaHin was Dubai. Onze allernieuwste kleinzoon bewonderen, maar vooral genieten van kinderen en nu dus de 2 kleinzonen, Guus en Abel..
Mar en ik hadden wel onze messen nodig om door die hitte daar te snijden. Volgens de kinderen was het al aardig afgekoeld ,maar ik vond 45 graden celcius nog behoorlijk warm.
Gelukkig had ik nogal last van jetlag af en toe. Dus zat ik s'ochtends om half 6 met Guus o.a. in de speeltuin. Het enige moment dat het ietwat koel was in mijn beleving.
Verder mij daar als de toerist (die ik uiteraard ook was), vermaakt aan de praal van het land. Het kan niet op qua decadentie. Grappig de skibaan/piste binnen in een shoppingmall te zien. Wederom mijn ogen uitgekeken aan de architectuur van de gebouwen in dit land.
Na een aantal dagen door gevlogen naar Nederland.
Tevens hier genoten van de kinderen, kleindochters, Lisa en Evi en kleinzoon Sam. Ruim 14 dagen rond getoured, en veel mensen weer ontmoet.
Hoogtepunt was het huwelijk van ons Haiko en Bianca.....de nodige verjaardagen....en uiteraard naar de zwemlessen en turnlessen van de kleindochters.
Uitrusten zouden wij thuis wel weer doen.....het gevoel van ik wil vakantie....is hier in Thailand een dagelijks gebeuren
Uiteraard , ,vooral de eerste paar dagen, is het thuis zijn ook een drukke bedoening....de koffers moeten geleegd worden, en de rookworsten, oude boerekazen, enzovoorts, moeten een nieuwe plek krijgen.
Het waren mij een paar weken wel !
Laat ik maar bij het laatste beginnen...
De koning van Thailand is overleden. Voor menig Thai is het hun enige koning geweest. Uiteindelijk heeft deze koning 70 jaar aan het stuur gestaan. Een zeer geliefde man was hij. Op de laatste paar jaar na, wegens ziekte, heeft hij altijd veel voor zijn volk gedaan, en schroomde niet om tussen de mensen te staan en naar hen te luisteren.
Het leven gaat gewoon door, maar het volk is nog in diepe rouw.
Mar en ik zijn alweer ruim 3 weken thuis van weggeweest.
Onze eerste pitstop vanuit HuaHin was Dubai. Onze allernieuwste kleinzoon bewonderen, maar vooral genieten van kinderen en nu dus de 2 kleinzonen, Guus en Abel..
Mar en ik hadden wel onze messen nodig om door die hitte daar te snijden. Volgens de kinderen was het al aardig afgekoeld ,maar ik vond 45 graden celcius nog behoorlijk warm.
Gelukkig had ik nogal last van jetlag af en toe. Dus zat ik s'ochtends om half 6 met Guus o.a. in de speeltuin. Het enige moment dat het ietwat koel was in mijn beleving.
Verder mij daar als de toerist (die ik uiteraard ook was), vermaakt aan de praal van het land. Het kan niet op qua decadentie. Grappig de skibaan/piste binnen in een shoppingmall te zien. Wederom mijn ogen uitgekeken aan de architectuur van de gebouwen in dit land.
Na een aantal dagen door gevlogen naar Nederland.
Tevens hier genoten van de kinderen, kleindochters, Lisa en Evi en kleinzoon Sam. Ruim 14 dagen rond getoured, en veel mensen weer ontmoet.
Hoogtepunt was het huwelijk van ons Haiko en Bianca.....de nodige verjaardagen....en uiteraard naar de zwemlessen en turnlessen van de kleindochters.
Uitrusten zouden wij thuis wel weer doen.....het gevoel van ik wil vakantie....is hier in Thailand een dagelijks gebeuren
Uiteraard , ,vooral de eerste paar dagen, is het thuis zijn ook een drukke bedoening....de koffers moeten geleegd worden, en de rookworsten, oude boerekazen, enzovoorts, moeten een nieuwe plek krijgen.
Het waren mij een paar weken wel !