Meer en meer kom ik erachter dat ik nooit achter de geraniums zal komen te zitten.
Wil ik dat dan?
Nee op zich niet, natuurlijk, maar een beetje rustiger in sommige opzichten, mag het soms wel van mij, in mijn leven.
De dag begint nadat mijn wekker afloopt,met altijd een blij gevoel .De zon schijnt in feite hier altijd, dus even door een spleet in de gordijn turen is in principe geen noodzaak, maar een gewoonte. Truien weer zal het hier nooit worden. Naar beneden en beginnen met een kop koffie en de krant is zachtjes wakker worden bij mij.
De taken voor die dag liggen klaar in mijn hoofd. Nog even nasudderen met een tweede kop koffie en de puzzel in de krant is pas echt wakker worden, daar de grijze hersencellen nu op volle toeren zijn gaan werken.
Met onze nieuwe tuinman de tuin zaken doorgenomen. ...vooral benadrukt dat her en der veel water gegeven moet worden. Het automatische sproei systeem heeft het even af laten weten. En zeker in deze hitte van de laatste paar weken laten de planten dit heel duidelijk weten.
Er is zo'n enorme droogte, dat wij regelmatig momenteel ongewenst bezoek krijgen van allerlei soorten slangen die hun vertier trachten te zoeken in het water of hun dorst komen lessen. Daarom zie je mij echt momenteel niet tussen de struiken banjeren, daar ik dat derde oog niet heb wat onze Thaaise helpers wel hebben. Over een nest met baby slangen ben ik al 3 keer heen gestapt, wanneer mijn hulp gillend roept dat er allemaal slangetjes in de aarde bij de keukendeur rond krioelen.
Het is heet....echt heel warm......temperaturen richting 50 graden celcius in de zon, zijn de laatste paar weken de norm geweest .
Tot gisterenmiddag.
Er kwam een behoorlijke bries opzetten, die overging in een hele harde storm. Alles vloog rondom ons heen. Ik heb zelfs sommige bomen nog nooit zo lenig gezien. Wel iets waar ik mijn hart bij vasthield. Vooral bij eentje, dus met hulp van de tuinman zijn wij er gewoon een soort in gaan hangen, om deze ietwat tot bedaren te krijgen. Een moment dat ik bewondering heb voor het bouwen van de hangnesten ,daar ik een paar klappen van de nesten om mijn oren kreeg...doch ze vielen niet uit elkaar.
5 spatjes regen werden er 10.......helaas hier bij ons in de wijk is het daar bij gebleven.
Binnen 2 uur ging de temperatuur omlaag van even in de 40 naar 25 graden. Vesten weer noem ik dat, want het lichaam geeft een gevoelsmatig temperatuur aan van "koud"
Vandaag maar zelf weer water gegeven aan de planten...en de komende week, want onze Thaaise Timofeef kondigt hier de hele week zon aan.
De hitte is koeler geworden....maar daar ik naar Dubai vertrek komende week, zei men mij, niet te vroeg te juichen, want daar kan je al een aardig eitje bakken op straat.
Dubai " here I come again ".
De laatste keer was bijna 40 jaar geleden.....Niet veel meer dan een paar huisjes, een auto en honderden kamelen in een grote zandbak.
Ik denk dat ik ondanks de hitte mijn ogen zal uitkijken.
Dus die geraniums komen er voorlopig nog niet.
Wil ik dat dan?
Nee op zich niet, natuurlijk, maar een beetje rustiger in sommige opzichten, mag het soms wel van mij, in mijn leven.
De dag begint nadat mijn wekker afloopt,met altijd een blij gevoel .De zon schijnt in feite hier altijd, dus even door een spleet in de gordijn turen is in principe geen noodzaak, maar een gewoonte. Truien weer zal het hier nooit worden. Naar beneden en beginnen met een kop koffie en de krant is zachtjes wakker worden bij mij.
De taken voor die dag liggen klaar in mijn hoofd. Nog even nasudderen met een tweede kop koffie en de puzzel in de krant is pas echt wakker worden, daar de grijze hersencellen nu op volle toeren zijn gaan werken.
Met onze nieuwe tuinman de tuin zaken doorgenomen. ...vooral benadrukt dat her en der veel water gegeven moet worden. Het automatische sproei systeem heeft het even af laten weten. En zeker in deze hitte van de laatste paar weken laten de planten dit heel duidelijk weten.
Er is zo'n enorme droogte, dat wij regelmatig momenteel ongewenst bezoek krijgen van allerlei soorten slangen die hun vertier trachten te zoeken in het water of hun dorst komen lessen. Daarom zie je mij echt momenteel niet tussen de struiken banjeren, daar ik dat derde oog niet heb wat onze Thaaise helpers wel hebben. Over een nest met baby slangen ben ik al 3 keer heen gestapt, wanneer mijn hulp gillend roept dat er allemaal slangetjes in de aarde bij de keukendeur rond krioelen.
Het is heet....echt heel warm......temperaturen richting 50 graden celcius in de zon, zijn de laatste paar weken de norm geweest .
Tot gisterenmiddag.
Er kwam een behoorlijke bries opzetten, die overging in een hele harde storm. Alles vloog rondom ons heen. Ik heb zelfs sommige bomen nog nooit zo lenig gezien. Wel iets waar ik mijn hart bij vasthield. Vooral bij eentje, dus met hulp van de tuinman zijn wij er gewoon een soort in gaan hangen, om deze ietwat tot bedaren te krijgen. Een moment dat ik bewondering heb voor het bouwen van de hangnesten ,daar ik een paar klappen van de nesten om mijn oren kreeg...doch ze vielen niet uit elkaar.
5 spatjes regen werden er 10.......helaas hier bij ons in de wijk is het daar bij gebleven.
Binnen 2 uur ging de temperatuur omlaag van even in de 40 naar 25 graden. Vesten weer noem ik dat, want het lichaam geeft een gevoelsmatig temperatuur aan van "koud"
Vandaag maar zelf weer water gegeven aan de planten...en de komende week, want onze Thaaise Timofeef kondigt hier de hele week zon aan.
De hitte is koeler geworden....maar daar ik naar Dubai vertrek komende week, zei men mij, niet te vroeg te juichen, want daar kan je al een aardig eitje bakken op straat.
Dubai " here I come again ".
De laatste keer was bijna 40 jaar geleden.....Niet veel meer dan een paar huisjes, een auto en honderden kamelen in een grote zandbak.
Ik denk dat ik ondanks de hitte mijn ogen zal uitkijken.
Dus die geraniums komen er voorlopig nog niet.