19 oktober 2014

Feest!

Het was vannacht feest hier. Maar dan wel zonder Mar.

Mar is een week weggeweest naar Nederland zoals velen weten en ik heb het rijk alleen gehad en het fort bewaakt.......zo af en toe.
Eerst een paar dagen heerlijk horten in Bangkok en verder gewoon mijn ding gedaan hier thuis.
Met ding gedaan,  bedoel ik hoofdzakelijk het eigen maken van mijn nieuwe mobiel. Het is nog niet mijn beste vriend[in],  maar met veel geduld komen wij er wel. Inmiddels heeft een vriend van ons de nodige toeters en bellen erop gezet...dus skypen, whatsappen, nieuwe accounts...roept u maar.....ik heb het.
Het enige wat ik nog niet onder de knie heb, is met beleid mijn wekker afzetten of een gesprek afsluiten. Ik swipe, veeg en druk op het scherm, doch dan gaat alles ineens een eigen leven leiden en dan is het lijden in last voor mij, want ik moet wederom naar een " shop" om mijn bel tegoed aan te vullen. Met al mijn vinger fijngevoeligheid, neig ik zonder te weten van alles up of down te loaden.

Enfin...............................

Gisterenavond op bed voor het slapen gaan wilde ik nog de nodige puntjes op de "i" zetten in mijn mobiel, en dat betekent dan het hele apparaat afgesloten/uit moet staan.
...... en toen werd het feest.

Ik hoorde het al behoorlijk loeien buiten qua wind, en ineens met veel knallen zo her en der in de lucht kwam het water met bakken naar beneden.
Toen was het even heel stil....in huis te verstaan. De elektriciteit was uitgevallen. Met heel stil bedoel ik vooral dat de "airco" het dus ook niet deed. Tja en dat is voor mij een diepte punt in de nacht, want dan doe ik wegens de warmte geen oog meer dicht.
Dan maar naar beneden, om met mijn technische oog te kijken of er iets nog te redden viel, daar ik bij de buren wel iets zag branden. 2 stoppen stonden op uit. Deze weer aan gezet. De lichten beneden in de keuken gingen wel op disco mode. Maar wat belangrijker was, was dat de airco weer aan ging. Er waren  2 bij de meterkast blijkbaar al aan het zoeken hoe alles op te lossen. Deze 2 had ik eerst niet in de gaten. 2 nooit uit genodigede gasten..... 2 hele grote kakkerlakken, die blijkbaar hun eigen feest aan het regelen waren.
[ Ik denk dat zij vorige week samen met de lading [fris]drank  zijn afgezet, want sinds wij hier wonen heb ik op anderhalve slang en een vogel  nog nooit kakkerlakken in huis gehad] .
Een verdelgingsmiddel in een spuitbus doet wonderen.
 Nadat ik hen beiden door de genade shot op hun rug had gekregen, ben ik weer naar boven gegaan, met een houding van mij krijg je niet klein en ik bepaal wanneer het feest is !
De keuken lichten gingen pas vanmorgen weer normaal doen, maar ik heb heerlijk door alles heen geslapen in een koele kamer.
Trouwens een goede nachtrust is ook een groot feest in mijn beleving.



04 oktober 2014

High Tech.

Eindelijk is het zover, ik doe mee in de wereld van de high tech.
Nu loop ik hierin altijd ietwat achter omdat het mij tot op zekere hoogte weinig boeit.Met mij "niet boeien " bedoel ik dat ik nooit de type ben geweest die denkt dat ze pas wat is wanneer ze kan rondstruinen met haar i-padje, i-phoontje of ander gagdegetje om vooral aan anderen te laten zien ,"kijk mij eens!" Als dat voor mij het belangrijkste was geweest was ik er jaren geleden al mee begonnen. Voor diegenen die twijfelen aan mijn verhaal voeg ik een foto bij. Gezien de kleur van de houder (roze) is het dus niet Mar zijn smartphone die ik mocht lenen...


Doch tegenwoordig  merkte ik steeds vaker dat deze "high tech wereld" zoveel meer mogelijkheden bood, dus ben ik er met plezier voor gezwicht. Gearmd met een map gevuld met meer dan 100 (!!!) bladzijden aan gebruiksaanwijzingen, probeer ik daaruit de geheimen van mijn smartphone te ontfutselen,.
Het begon op bladzijde 1 met "stop uw simkaart in uw mobiel". Nou met geen mogelijkheid ging die simkaart erin. Te groot ! Ik naar de winkel om hem een kopje kleiner te laten maken. Nou nee zo makkelijk ging dat niet meer. Nieuwe sim, zelfde nummer. Ook dat was niet zo eenvoudig voor elkaar te krijgen binnen 5 minuten.
"Uw paspoort mevrouw."
"Heb ik niet bij mij ."
"Uw rijbewijs dan? "
"In mijn scooter 3 verdiepingen lager in de kelder. Maar kijk eens ik heb hier mijn ziekenhuis pas en golfpas met foto. Dat zal toch ook moeten kunnen? "
...En ja hoor in Thailand kan veel.
De jonge dame dook met bloed,zweet, doch zonder tranen, in haar computer om de boel over te schrijven.
Voordat ik het wist, was ik weer thuis met nieuwe sim in mijn nieuwe phone.
Dus ik ging weer aan de slag.Diverse bladzijden van de gebruiksaanwijzing konden worden overgeslagen vond ik.

Opeens een email !!!!
'U heeft al zoveel gespendeerd qua geld aan internet."
"Wat ? Ik heb toch gewoon wifi aanstaan bij mezelf thuis ?"
Dus maar toch weer terug naar bladzijde 4........

Het telefoon register.

De telefoonnummers van de mensen die ik in mijn oude telefoon had......nergens te vinden in mijn nieuwe telefoon !! ! Wel 5 nummers van wie en waarom, ik kan bereiken van de AIS provider zelf.
Ik weer terug naar de winkel. De jonge dame en ik zijn bijna op voor naam basis beland.
Zij zoeken en zoeken met het schaamrood op haar bruine snoetje. In plaats van ze over te zetten had ze al de nummers blijkbaar "gedelete" en zij kon ze absoluut niet meer terug vinden.

Enfin je snapt dat mijn "mai pen rai " [="geeft niet"] er stram uitkwam daar mijn kaken enigzins verbeten dicht geklemd zaten.
Dus bij deze voor een ieder van jullie is er nu een taak weggelegd.
Zouden diegene die mijn prive telefoonnummer hebben mij hun eigen nummer alsjeblieft toe willen sturen ?
[Eventueel thuis nummer en mobiel nummer graag.]
Bij voorkeur per e-mail of sms maar nog niet via de "app" sturen. Zover ben ik nog niet . Dat staat ergens op bladzijde 40 denk ik.

Mijn Dank !