15 april 2011

NEIL JAN



Woensdagmiddag is onze kleinzoon geboren. Neil Jan Van Der Marel.

Alles goed met moeders, vaders en zoon. Uiteraard vindt Suzanne het ook leuk." Ik heb een baby bloerrtje" [de naam wil nog niet zo....] en Grant verheugt zich erop dat hij over een jaartje met hem kan voetballen.

Maandagochtend werd ik gebeld door Gertjan, of ik alsjeblieft alvast kon komen.Het rommelde al behoorlijk in Ineke's buik en mocht er iets gebeuren, dan zou ik er zijn om Suzanne op te vangen.

Uiteraard geen probleem !

' Had m'n koffertje al klaar staan.....de taxi gebeld en 3 uur later was ik er. Blijkbaar was het zo'n geruststelling dat de weeen ook afzwakten.

Maar dinsdag op woensdag nacht was het toch serieus en togen Gertjan en Ineke naar het ziekenhuis.

Woensdag einde van de ochtend [nog geen baby] ben ik samen met Suzanne naar het vliegveld gegaan om Ineke's moeder op te halen...en laat waarachtig die kleine daarop gewacht hebben !

Wij waren net goed en wel weer bij het hotel [inmiddels 15.00 uur] . Het kleintje was geboren !!!

Een " MANNEKE!"


Met mezelf heb ik heel eventjes besloten nooit meer gokjes te wagen....nooit meer naar het casino....nooit meer loten kopen....want wat ik ook aan mijn water voel, het is steeds iets anders.

Ik ging er helemaal van uit, dat het een meisje zou zijn.


Enfin Neil wordt volgens mij wel een zachte en rustige maar sterke man later. Z'n stem klinkt zacht, hij kijkt graag en rustig om zich heen. Hij kan zich echter zo sterk, met zijn benen tegen de rand van de wieg afzetten, dat hij bij het verschonen van de luier ineens bovenin de wieg ligt.



07 april 2011

Dames op stap !







Het was zover...de nodige dames van de Nederlandse vereniging uit HuaHin/Cha-Am, gingen een dagje " opstap."

De HuaHinners begonnen hun " warming-up" in Starbucks. Koffie en wafels en voor sommigen zelfs nog een ontbijt.Uitrekken en wakker worden.


Busje komt zo !


Eindelijk was het zover. Een prachtige bus[je]...met allemaal toeters en bellen. Ruime stoelen dat wanneer rugleuning naar achteren ging, de benen zelfs ietwat omhoog kwamen. Zeer relaxed en iets wat menig van ons gelijk deed.Ook onberispelijke hagelwitte , geplooide, kanten gordijntjes. Charmante chauffeur ! Nou wat wil een vrouw nog meer ?

Half uurtje later in Cha-Am aangekomen, stappen de laatste vier vrouwen in. We kwamen 2 stoelen tekort, en moesten ook nog de gids oppikken.

Geen probleem. Onze Jeannette, spreekt Thaais als een Thaai.Een heel dialoog...erin...eruit.....en natuurlijk alles met een glimlach.

Toen was het stil. Wij vroegen allen " en ???? wat zei hij????"


" Busje komt zo.........."


Waarachtig binnen 15 Westerse minuten kwam een wat grotere bus voor ons. Iets strakker van lijf en leden, wat feller rijden van de chauffeur....kan me voorstellen ...een groepje vrouwen[ plus gids] onverwachts zo'n hele dag, kan een opgave zijn voor menig man.


De eerste haagse hopjes en pepermuntjes werde uitgedeeld...we hadden er zin in en waren er klaar voor.


Een prachtige rit , door heuvels en plantages bracht ons aan de grens met Myamar bij o.a. een stuwmeer.Heel indrukwekkend vond ik dit. Hier wat gegeten en gewandeld - fantastisch allemaal.

Watertjes, vochtdoekjes, bananen en papaya's [deze beiden vruchten voor de apen] gingen de bootjes in.

Het was voor sommigen, wat tobben om in die lage bootjes te komen.Heerlijk wanneer je eenmaal zat.

Laveren tussen de vele eilanden over dat uitgestrekte meer was schitterend. Jammer genoeg waren het alleen geen " fluisterbootjes." Maar als je je op een gegeven moment daarvan kon afsluiten, zag je een verscheidenheid aan vogels en mensen, die allemaal hun eigen ding deden.

Ergens uitgestapt,gingen sommigen onder ons klimmen om de nodige boeddha's te bewonderen. Enkelen beneden gebleven, genoten van de natuur...irritante zoemende vliegen en torretjes...een enkele kamelion, maar vooral van het grote water.

Terug de boot in en verder....apen op een eiland gevoerd....alleen de papaya's bewaard en zelf opgegeten. Heerlijk waren ze.

Eind van de dag, weer door het heuvelachtige landschap naar 1 of ander resort voor de "High tea".

Schitterend lag het erbij en vriendelijk werden we welkom geheten.

De thee/koffie was prima, toen het eindelijk kwam voor sommigen, en de gebakjes aardig, zelfs na een dag of 2 [denken we] gelegen te hebben.

Dit is ook Thailand, waarvoor we gekozen hebben te wonen.Dus plezier blijven we houden.

Uiteraard nog tussendoor die dag, een hoop her en der gezien...en toen was het richting huis.

Doch deze Nederlandse vrouwen blijven vrouwen, die nog even notities maken over dat dopje " bleach" [bleek] bij de witte was....welke boodschappen nemen we mee uit Nederland en op welke markt heb jij die schitterende schoenen gekocht.


een heerlijke dag!