23 februari 2009

" uitersten"

Qua weer zitten wij wel steeds in uitersten!
Nu is het al 2 maanden geleden, dat wij vertrokken uit een klimaat dat overdag min 18 aangaf of zo...Parijs/Nederland zo om het vriespunt.Maar nu zitten wij in een temperatuur van 34 plus met zon. Gelukkig wel een heerlijk[warm] briesje erbij.
Ook qua cultuur zitten wij van het ene uiterste in het andere. Niet dat ik een hekel had aan de Russen hoor, er zaten beslist hele fijne mensen tussen.Maar iemand helpen, dus dienstbaar zijn....." ho maar...!" De Thaien zijn heel duidelijk wel een dienstbaar volk.
De allerlaatse week in Nederland was voor mij toch wel weer een test.
Ik ben zo iemand, die het liefst 2 weken eerder haar koffer al open heeft staan om van alles alvast erin te gooien.Ook wel heel lastig, daar je soms weer moet uitpakken omdat je net dat potje onderin....achteraf moet hebben.
Mar heeft zoiets over zich, van de ochtend voordat we vertrekken, gooi ik alles in de koffer-S.
Daar ik zowiezo geen goeie inpakster ben, had ik hierin geen keuze, behalve hem zijn zin te geven.Want uiteindelijk heeft hij de 7 koffers ingepakt.
Een compromis was er wel hoor......hij moest er gewoon voor zorgen, dat hij voor achten uit de badkamer was.Uiteraard wilde ik het huis waarin wij mochten verblijven, netjes en schoon achterlaten.
Robert en Ellen brachten ons naar Schiphol.Daar ontmoeten we later Haiko en Bianca, want zij moesten beiden het weekeinde werken.
Mar heeft bij het inchecken al zijn " charmes" erin gegooid. We hadden namelijk bijna 40 kilo aan overgewicht!We hoefden [ gelukkig] slechts voor 25 kilo te betalen.
Via Frankfurt, hadden wij een hele goeie en vooral rustige vlucht naar Bangkok. De kalmeringspillen heb ik niet nodig gehad.
In Bangkok, blijven wij 2 dagen voordat we verder rijden naar HuaHin.
We hebben zo hier en daar nog wat afspraken lopen.
Tandarts-Ambassade-Immigratiedienst.
Het zal mij daarom niets verbazen, dat wij samen einde van de middag heerlijk onze voeten laten masseren.
Op HuaHin verheug ik me ook, want dan zie ik Gertjan,Ineke en de kleinkinderen weer.Zij hebben het zo naar hun zin, en zijn blij dat ze de stap hebben gemaakt om hier te wonen.
Ik houd jullie op de hoogte.

07 februari 2009

au revoir Paris.... , Sawatdee Kaa Thailand

Je kunt Parijs zien als een 1 nachtvlinder.Mar komt morgen weer naar Nederland en ik ga nietmeer terug.Gasprom zet [bijna] iedereen die voor Sakhalin Energy werkt op straat.
Nu ging Mar toch per 1 februari j.l. met pensioen, en via de achterdeur zou hij weer naar binnen komen. Maar dat hoeft ook nietmeer.
Jammer, want ik had Parijs wel wat beter willen leren kennen.Toch die 3 weken dat ik er was, had ik al veel gezien, gedaan en genoten.
Ik denk zelf nu, dat wij ergens over 2 weken naar Thailand vliegen.
Mijn mannen hebben hun 20 jaar traditie , [van ieder jaar met elkaar weg nu ZONDER vrouwen,vroeger zonder moeder erbij] deze keer al skieend gevierd. Ze zijn op de terugweg en ik begrijp dat ze genoten hebben.
Zelf zal Mar nog wel het een en ander willen doen hier, maar dat zal in een week of zo vast lukken.
Nu dat we linksom gaan i.p.v. rechtsom, bevalt mij ook wel hoor. Iets waar ik naar uit kijk is de warmte, en Gertjan,Ineke,Grant en Suzanne zullen ons vast blij binnenhalen, want zij wonen al sinds begin dit jaar in Hua Hin.[Thailand.]
Ik hou jullie op de hoogte.Je weet het nooit bij ons.
Toch denk ik dat er nu een relative rust zal komen, en hoeven wij ons slechts druk te maken over de bouw van ons huis daar. Geen sinecure hoor...ik onderschat het niet, maar al dat heen en weer gevlieg en de onrust wat dat vooral bij mij meebrengt is hopelijk even voorbij.