25 december 2018

Kerst 2018

Het is Kerstmis....

In de ene helft van de wereld, wordt men net wakker en moet de veelal drukke dag nog beginnen. Een behoorlijke volks verhuizing komt op gang van mensen die elders hun kerstdag zullen doorbrengen.

In andere delen van de wereld, is men zojuist toe, aan een "upper" of " downer" daar velen wel of niet vinden dat hun dag, dus dis, geslaagd is.

Het laatste deel van de wereld, is aan het uitbuiken, of loopt na een week voorbereidingen op zijn tandvlees richting bed.

Nu mag iedereen zelf uiteraard bepalen hoe zij invulling aan deze dag willen geven. Wie ben ik om te te zeggen wat de boodschap is.

Hier bij ons in Thailand kent de Thaai Kerstmis niet, op een klein groep Thaaise Christenen toe. De winkels zijn  open en bijna iedereen is gewoon aan het werk.

Natuurlijk kent men wel de " Window dressing ". Dus overal kerstbomen in alle kleuren. Kerstlichtjes en versiering overheerst.
In de shopping malls lijkt het alsof de grammofoon naald is blijven hangen bij drie  1960 hits...

Jingle Bells,
Santa is in town,
I'm dreaming of a white christmas.

Ik denk dan, "keep on dreaming " want bij gemiddeld 30°C boven 0,  zal er toch echt geen sneeuw gaan vallen.

En als laatste loopt iedere verkoper met een santa muts op en de verkoopsters met diadeem in het haar waarop reindeer oren prijken.

De gemiddelde mens weet het denk ik wel. Anderen vast zo ongeveer. Dan uiteraard diegenen die vol overtuiging alles tegenspreken . Moet een ieder zelf weten.....

...... Doch gelukkig voor bijna iedereen, een dag van samenhorigheid.
De lach en de traan door herinneringen van afgelopen jaar vers in het geheugen .

Nog een week....

Ook al hebben vele volkeren hun eigen jaartelling zoals hier o.a. in Thailand waar het, volgende week het boeddhistische jaar 2562 wordt.........
Is toch wereldwijd de Christelijke jaartelling geaccepteerd.

Daarom wens ik een ieder die dit gelezen heeft, een voorspoedig en vooral in gezondheid, een goed 2019 toe.





09 november 2018

Een sport

Gisterenavond is het, na bijna 2 weken, ineens weer gaan regenen.
In de zin van, met bakken naar beneden komen, vergezeld met hevig onweer en stormachtige ruk winden.
Vandaag zou ik golfen, doch zou het een te hoog handicap voor mij zijn geworden, gezien de omstandigheden van de baan.
 Het water in de regengoot raasde de helling af, dus zou het een beter voorstel zijn geweest om te gaan wildwater varen.


Mar, moest naar Petchaburi, maar ook dat bleek een sport om er te komen.



Gelukkig reed hij met iemand mee en zat hij hoog en droog, want met de scooter zou het helemaal een sportief evenement zijn geweest om er te komen.


Op momenten als deze, vraag ik mij af, of ik geen andere sport moet opnemen. Iniedergeval datgene wat mijn kinderen en kleinkinderen graag ondernemen.


 Volgende week ga ik naar Cambodja. Lisa doet aan internationaal wedstrijd zwemmen. Volgende week voor haar een thuis wedstrijd en daar wil ik bij zijn.. Mijn enige probleem zou ik deze sport willen beoefenen, is dat ik dan zo achterlijk vroeg op moet staan om te oefenen. 6 uur s'ochtends al in een bad moet liggen, lukt mij niet.

Evi voetbalt sinds kort. Een sport wat al een paar jaar op haar verlanglijst staat. Gezien haar plaats op de foto denk ik dat zij links voor gaat spelen. 


Sam gelooft het allemaal wel, dus stelt simpel recreatief zwemmen voor. Gewoon relaxed wat dobberen in het water. Trekt mij wel aan deze tak van sport.

Grant is een ster in basketbal. Maar dat vlug heen en weer en dan die bal proberen te scoren is mij iets teveel nu gezien mijn leeftijd.

De sultan van Brunei heeft een grote manege. De paarden vervelen zich dus Suus mag daar les nemen sinds kort. Ook wel iets om over na te denken. Uiteindelijk heb ik het vroeger ook gedaan.

Neil krijgt les in atletiek. Hoogspringen was meer mijn forte, dan hardlopen. 

Guus en Abel doen aan "spotten" momenteel in Zuid-Afrika. Ook een overweging waard voor mij. Gewoon heerlijk op een bankje en het leven aan je voorbij laten gaan.

Tja en dan heb je nog de sporten, pilsje hijsen in Kaapstad, trekken met gids of yak door Tibet of skiën in Japan.





Mijn besluit is genomen.  Ik houd gewoon mijn voordeur open en wie mijn tak van sport ambieert mag meedoen.







29 juli 2018

Manlief's " girlfriends".

Welliswaar met een kleine " f " geraken wij steeds meer echtpaar Flodder..... AF...op deze camping Palm Hills Golf Club geheten. 😉

De vergeelde bouwtekeningen kwamen weer van stal en waarachtig nog een bouw concept gevonden op een bijna soort perkament , van de kolommen die brievenbus en huisnummer plus notahouder voor de electra,  moeten dragen.
Aan de straatkant van ons huis, wordt het opgepimpt en een stuk nostalgie, getimmerd aan de boom,  zal verdwijnen.



De eerste ijzerdraden zijn geplaatst aan weerszijden van de oprit, en nu ligt alles       weer stil, vanwege de zoveelste vrije dagen van de Thai. Doch na 7 jaar hier al             wonen, maakt " give and take" die 4 vrije dagen natuurlijk ook niet uit.                         

Daar manlief na zoveel jaren een opruim aanval heeft op plekken waar ik met mijn stofdoek, emmer en dweil niet echt welkom ben, daar ik ook nog neig te willen gaan opruimen, heeft hij ongevraagd het heft in eigen handen genomen.                           

Van alles wordt van stal gehaald! Golfclubs uit het jaar nul, oplaadbare batterijen        voor kleine zonnepanelen, tot aan ( nieuwe)  hoofdsteunen voor in bad. Zo kan ik         nog uren doorgaan om deze lijst aan te vullen totdat er een waslijst ontstaat. Mij        hoor je niet...het is bij mij echt oogjes dicht en snaveltje toe met af en toe een hoera sprongetje wanneer ik alleen ben. Ik moet er niet aan denken om mijn twijfel over iets uit te spreken, want voor hetzelfde geld wordt alles weer teruggeplaatst in een hoek van zijn ruimtes, met het gevolg dat voordat ik het weet het hele huis weer     wordt over genomen.  Al datgene wat overbodig nu is wordt keurig  op de               ThaiseMarktplaza gezet....en waarachtig voor vrijwel alles blijkt er bij iemand anders in het land plek of behoefte te zijn.                                                                                                
Nergens stond een definitieve prijs bij. Wij hebben het aan  de  geïnteresseerden          overgelaten  om wel een reëel bod te doen, waar wij het mee eens konden zijn.              Het geld zou namelijk beetje bij beetje bij anderen (de armsten van de armen) in         hun zakken verdwijnen, hadden  wij de bieders erbij verteld.                                          
                                    
Waar wij ook al decennia lang aan doen,iets  wat in Nederland inmiddels al jaren  verplicht is, is afval scheiden. Hier wordt nog volop zichtbaar recycled . Diegenen die in de vuilnisbakken lopen te zoeken naar recyclebare spullen, staan toevallig ook nog onderaan in de hiërarchie.                                                                                                       
Deze mensen hebben wij in categorieen ingedeeld. Dus diegenen die op leeftijd zijn,of met gehandicapte kinderen het afval aflopen, krijgen sowieso eerder, onze                     afgedankte recycle spullen dan diegenen die al rondrijden op een scooter.  Zodoende  kan je vooral manlief, regelmatig zien rondrijden met een doos oud papier, een zak schroot etc. opzoek naar 1 van zijn vele girlfriends. 😉......die helemaal in de gloria zijn met ons afval, en vooral met de extra 100 baht erbij toegevoegd uit de opbrengst van de Thaise Marktplaza. Wat een blijdschap, af te lezen op hun gezichten.               
         
In 1 keer een, in hun ogen, een groot bedrag geven, doen wij bewust niet, daar een Thai totaal niet kan sparen, en het misschien in 1 keer ook wordt gespendeerd. Nu kunnen zij van die 100 baht (euro 2.60) een maaltijd kopen bij de vele vreet karretjes langs de weg, zonder dat zij ook hun eten hoeven te zoeken in een vuilnisbak.                                                                                                    
Blijdschap " all round" , zou ik zeggen . Manlief's Thaise vriendinnen, die hem graag "  the man with the good heart" noemen. Ik vind het prima  en het ruimt op bij mij in huis. 😂                                                                                                                                         


                                             
                                                                             
                                                 
                                           



24 mei 2018

Tijd tekort

Toen ons huis gebouwd werd,

zat zeer zeker Manlief erboven op. Iedere dag was hij wel op de bouw te vinden.Toen het einde in zicht was en ook zachtjes alles zijn plek kreeg, dachten wij "wat nu?"
 Het idee dat wij alleen maar nog een straatje om zouden gaan, buurten bij die en gene om vooral op de hoogte te zijn van iedereen en anderen, sloeg de angst om ons hart....zou dit ons leven worden, een leven die ik bij velen om mij heen zie?
 Hoe gaan wij onze "fulltime" vrije tijd op een, voor ons, positieve manier invulling geven?🤔
 Laten wij ons toch druk hebben gemaakt om niets....Wij komen gewoon tijd tekort.

Deze foto zegt genoeg en velen weten hoeveel tijd dat in beslag kan nemen. Vooral wanneer je vindt dat je iedere grasspriet gehad moet hebben op de baan.



Dit staat nog op mijn " bucket list" wanneer ik weer naar Brunei ga. De kinderen en kleinkinderen schijnen er wel bij te varen.


 Waren wij onlangs in Dubai bij onze jongste telgen, komt een vriend van onze oudste zoon, eventjes aan die voor zijn werk in Oman was. Even uitstappen in Dubai om vervolgens de volgende dag verder te reizen naar Tokio waar hij woont. Wat een kleine wereld is het toch geworden, dat iemand deze verrassende moeite wil nemen.



Tokio...Japan!!!!!...ik weet al uit ervaring van weleer, dat je daar fantastische ski gebieden hebt. De kleindochters gaven onlangs aan dat het nog goed vertoeven was....
Dus ook deze staat op mijn " bucket list".


Tussen al die bedrijven door moet er toch gegeten en gedronken worden. Laten we dat regelmatig met vrienden doen , onlangs weer eens aan het strand.

Naast de bewaking camera's hebben wij genoeg dieren die graag wanneer wij er niet zijn een oogje in het zeil houden.
" Have no fear,  we are here", is hun motto denk ik terwijl zij van allerlei hoogtes de boel in de gaten houden.






....en is er tijd over is een duik thuis, natuurlijk altijd welkom 👍


14 maart 2018

De Elite

Naast de veelal "niet-gecompliceerde en vrijblijvende" blogs, deze keer eens een blog over mijn gedachten, over een gevoelsmatig (en daardoor veelal meer gecompliceerd) onderwerp. Soms wordt er naar mensen verwezen als "elite". Volgens "Mijnheer Van Dale" is "elite": "de keur, het uitgelezen gedeelte van een stad, van een gezelschap". Jazeker, ik heb nog een exemplaar van de "Dikke van Dale" (uitgave 1976) en heb daarin gekeken i.p.v. "gegoogled"...🙄 Veelal verwijzen mensen naar de "elite" als zij, heel diep in hun hart graag bij dat "uitgelezen gedeelte van een stad of gezelschap" zouden willen horen. Echter, zij verwachten dat zij, om wat voor reden dan ook, zich toch niet thuis zouden voelen bij de mensen die zij onder "elite" rangschikken. Vervolgens gaat men zich tegen de "elite" afzetten. Daardoor heeft het woord "elite", volgens mij, in de Nederlandse taal een bijzonder negatieve klank. Wat maakt de "elite" zo bijzonder, dat anderen daar graag zo negatief over praten? Volgens mij komt het negativisme o.a. voort uit een gebrek aan zelfvertrouwen en een ingebeeld minderwaardigheidscomplex. De "elite" lijkt het vaak financieel beter te hebben en/of andere (innerlijke) vormen van status te hebben. Die innerlijke of uiterlijke status wil men dan ook graag hebben, maar daar is men, om uiteenlopende redenen niet toe in staat. Vervolgens zetten de mensen met een dergelijk complex zich af tegen de mensen waar zij jaloers op zijn. Eigenlijk weten de mensen die zich niet willen/kunnen vereenzelvigen met de "elite" niets negatiefs te melden over de mensen die volgens hen wel bij die "elite" horen...maar dat is veelal geen probleem. Er wordt dan het één en ander verzonnen. Verwijzing naar "elite" en de daaruit voortvloeiende acties zijn in ieder geval mijns inziens, deel van een egotrip van mensen die niets opbouwends oplevert en waar in feite de persoon zichzelf mee omlaag trekt. Toch heeft men het gevoel dat men zichzelf en andere gelijkgestemden, sterk, heeft doen lijken. Uiteraard is niemand, dus ook niet de "elite", perfect. Ook de mensen die onder de "elite" worden gerangschikt, zijn gewone mensen met hun voor en nadelen, hun hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Doch het doel bewust neer sabelen van anderen ( mensen binnen de "elite" en daarbuiten) komt binnen de,"elite" groep m.i. minder voor omdat de noodzaak om, ten koste van anderen, sterk te lijken er niet is. Dus accepteer een andermans mening, en als je niet overtuigd bent van die mening, durf je eigen mening te houden en jezelf te blijven en zijn. Ik heb ooit gelezen: Eerlijkheid en positiviteit is een duur cadeau, die men van goedkope mensen niet verwachten kan.( figuurlijk bedoeld). Sommige mensen kunnen gelijk de gedragsverandering van de "elite" merken. Alleen begrijpen zij niet dat hun eigen gedrag juist daartoe geleid heeft. Het leven zou voor IEDEREEN zo mooi geleefd kunnen worden zonder al die bitterheid, haat en jaloezie, is mijn idee. Het oprechte plezier naar en met elkaar is zoveel meer waard, is ook mijn idee.

04 februari 2018

Rust

Zolang het duurt, is er momenteel rust in huize Marel, na een bijzondere Kerst en Januari maand.

Phnom Penh " here we come"!
Met de kerstdagen gingen wij naar de oudste en zijn gezin, die daar wonen.
Eerst gezellig samen met manlief 2 dagen in Bangkok om daarna de korte reis verder af te leggen.
Na een uitgebreid ontbijt, op weg, om de talloze prachtige kerst versieringen te gaan bewonderen....werd ik bij het aangrenzende hotel overdonderd door een " happy birthday to you soon" 🎉🎶🎉
Alle kinderen en kleinkinderen waren naar Thailand gekomen als verrassing .

Ik vond het al zo vreemd dat ik in de laatste weken amper iemand, laat staan de kleinkinderen,  via Skype zag of sprak.
Ik vond het al zo vreemd dat Mar ontzettend vaak de laatste paar dagen met zijn mobiel speelde.
Ik vond het al zo vreemd dat teveel excuses gebruikt werden van teambuilding activiteiten tot de kinderen zijn weg of liggen al op bed......
Tja op dat moment viel het kwartje. 😃
In 2 minibussen weer huiswaarts ....ik uiteraard met al het levende haver in één en Mar in de andere met alle ( hand) koffers, en buggies .

Thuis gekomen, bleken de logeervertrekken bijna op orde te zijn en een lading levensmiddelen al ingeslagen !!!!!!
Ons gezin, hulp, taxi.....waren allemaal in het complot. De enige die niets wist dus, was ik zelf.
Fantastische dagen heeft iedereen gehad, daar ben ik zeker van. Voor mij heerlijk om te zien hoe de neven en nichten met elkaar optrokken, en de ouderen weer kinderen te zien zijn.

( Tjonge jonge wat is de wereld toch een stuk kleiner geworden, vergeleken met de tijd ruim 40 jaar geleden toen manlief en ik de wereld introkken,  laat staan de tijd dat ik als kind opgroeide in "den vreemde", en alles nog per trein en schip ging).

Uiteraard is wederom een familie foto gemaakt en deze heeft inmiddels zijn centrale plaats tussen alle andere foto's.

Inmiddels, is iedereen nu weer vertrokken, en hebben nieuwe logés zich aangemeld.
Sjaak , de schildpad kwam aanwandelen en een prachtige mot is (weliswaar slechts één  nacht) komen logeren.




Maar minder aangenaam en ongevraagd, had een ( niet gevaarlijke) slang zich tussen 2 deuren genesteled plus een tokkae zich een paar dagen geleden in de gasten toilet opgesloten. Uiteraard heb ik deze ongenodigde gasten inmiddels de deur uit gebonjourd.....................................................................................................................................