30 januari 2012

Met de benen op tafel.









Wat een feest is het toch geweest met alle kinderen en kleinkinderen hier.
Lisa die mij toch herkende als die dame die maar klap in de handjes deed op een scherm.
Suzanne van 3 jaar die er ineens achter komt dat nu zij zelf alles hoog moet zetten zodat de " kleintjes" er niet bij kunnen.
Nog nooit heb ik een meiske die eerst de baby in het gezin was, zo verbouwereerd zien kijken , toen haar stukjes boterham met hagelslag van haar bord werden gegrist.
Het peuterbad bij ons heeft het geld al opgebracht.Kleintjes dobberend in het water en ouders op de rand.
Neil gooi je er zo in, niets is te dol voor hem.Suzanne kijkt eerst of haar haren goed zitten onder haar hoed en Lisa zit in het rubberbootje als het even kan want ze vindt het water niet warm genoeg. Eerst op de rand geprobeerd en zachtjes door de knietjes....maar oh wat fris! Net oma. Bij mij duurt het namelijk uren voordat ik erin ga.Het lijkt wel of ik steeds in gebed sta.De houding aannemend om een duik te wagen...en??.... toch maar niet!
Uiteraard hoort Grant al bij de groten onder ons.
Dikke maten geworden met Jurrien [de broer van Bianca] daar ze beiden hagedissen, spinnen, salamanders en slangen een interessant onderwerp vinden.
De zonen, arts,docent en werktuigbouwkundiger, elkaar oudewets weer inmaken bij een spelletje Risk tot in de nachtelijke uurtjes, of bommetjes maken in het grote bad!
De schoondochters gedrieen in een hoek, waar je als [schoon]moeder niet bij moet gaan zitten...nemen de kinderhuiltjes ,voedingen,werk interesses,noem maar op door.[Daar ga ik van uit.Kan natuurlijk ook dat ze het over hele andere zaken hebben.]

Wat wil een moeder nog meer als je dit zo aanschouwt.
Zondagochtend vertrokken Robert en Ellen als eerste weer naar hun huis in KualaLumpur. Gertjan,Ineke en kleintjes in de middag.
Voor hen allen zou de maandag weer een gewone maandag zijn en dat betekent werken.
Haiko,Bianca,Lisa ,ouders en broer,[van Bianca], vertrokken vandaag richting een bounty eiland voor een paar dagen.
Met de hulp werk ik mee, om alles weer op orde te brengen, voor de volgende invasie.Niet zo erg, daar de nodige calorieen verbrand moeten worden.
Wat een pracht taart had Bianca gemaakt.Een vulling van verse mango en marsepein over alles heen.Mar hielp graag een handje mee.
Maar in de avonden zit ik momenteel met de benen op tafel....heerlijk bijkomen noem ik dit.

1 opmerking:

Nellie. zei

Toppie Nicolette.

xxxNellie.