Tweedehands

Zo'n bijzonder woord eigenlijk..."Tweedehands."

Een woord waar ik aan dacht een paar weken geleden.Helaas moest ik dit jaar weer verstek  laten gaan, om met een vriendin op de koninginne nachtmarkt in Utrecht te gaan staan.

"Tweedehands"?

Een woord dat zo'n beetje op van alles betrekking kan hebben.
Iets is tweedehands voor de gever of verkoper, maar toch weer niet tweedehands voor de ontvanger.
Dus eerst was het nieuw.
Dan nietmeer gewenst.
Vervolgens rijp voor het doorgeven, of het grofvuil.
Maar misschien is het een ander gegund.....die het weer als nieuw en uniek, ziet en behandelt.

Dit is van toepassing op zo'n beetje van alles in de samenleving.Doch menigeen zal daar niet voor uitkomen of zal het ietwat lacherig toegeven.
Doch de laatste jaren lijkt het een sport om te melden dat iets tweedehands is.
Je kunt er ook niet omheen,
Het is "in" ....zal mijn generatie zeggen.

Stukken antiek . Een mooie titel voor dingen die ooit eens zijn gebruikt, op zolder gezet toen het "uit" [de mode], of nietmeer bruikbaar was en veel later voor veel geld weer zijn verkocht. Laten we wel wezen. Het staat sjieker om iets "antiek" te noemen dan  "tweedehands" . Maar hier zijn regels voor.Het moet minstens 100 jaar oud zijn.Dan is het "antiek", [of ertegen aan],... anders..is het  "tweedehands".

Hoe zit zoiets bij mensen ? Hoe ervaren zij zoiets?
Wanneer je iemand antiek noemt, is dat mijns inziens altijd wat beladen bij de ontvanger.Het krijgen van iets wat antiek is is toch heel wat anders dan wanneer je zelf "antiek" wordt genoemd of een "antieke" partner hebt.

Dan dat tweedehands?
Infeite zoals het met spullen is, is dat ook met relaties.

...en dan kom ik dus terug op datgeen wat ik al aan het begin zo'n beetje zei...

Ook al is iets of iemand tweedehands...zal de ontvanger het heel anders zien.
Die is blij en trots op datgeen, want voor hem/haar is het niet "tweedehands"  meer, maar "nieuw" en "uniek".